In Diasonanties voeren de dichters Mischa Andriessen en Stefan Hertmans een gedichtenwisseling met elkaar waarin muziek het onderwerp is. Dat is geen vreemde keus, want beide dichters zijn grote muziekliefhebbers en muziekkenners. Hertmans heeft behalve zijn vele romans en gedichten verschillende essays over muziek geschreven en Andriessen bespreekt naast zijn werk als dichter met regelmaat muziek in diverse kranten en tijdschriften. Muziek en poëzie zijn twee kunstvormen die sterk met elkaar verweven zijn: ze delen niet alleen technische aspecten als ritme, klank en melodie maar zeker ook de zoektocht die zij voeren naar schoonheid en troost.
Voor de Atalanta Pers was het niet het eerste contact met deze twee dichters. En ook was het voeren van een dialoog voor beiden niet helemaal nieuw.
Mischa Andriessen voerde in 2019 (1.1.122) met de dichtreeks ‘Spiegeldeel’ een dialoog met zijn vader, beeldend kunstenaar Cees Andriessen. Stefan Hertmans schreef in 1988 samen met Huub Beurskens Een kus in Ter Kameren (1.1.33), een bundel die in zekere zin misschien wel als een van de eerste poëtische dialoogbundels van de Atalanta Pers gezien zou kunnen worden.
Nu ontmoeten beide dichters elkaar in de nieuwste, zeventiende dialooguitgave: Diasonanties. De Atalanta Pers nodigde Mischa Andriessen uit; Andriessen zag Stefan Hertmans graag als zijn gesprekspartner.
Omdat beiden al over muziek schreven en Andriessen de essays van Hertmans kende, ontstond bij hem de wens om Hertmans terug te schrijven. Hij zegt daarover:
Die wens heeft in deze bundel vorm gekregen. Van ieder dertien gedichten, gedichten die tegelijk brieven zijn, waarin een gesprek gaande is.
Over muziek natuurlijk, maar zeker ook over wat muziek voor ons is, wat muziek nu, op dit moment in deze zo razendsnel onttoverd rakende wereld voor ons is.
Zo is het een getuigenis geworden, waarin we beiden zowel verstandelijk als emotioneel ons ontzag en onze zorgen uiten, maar vooral onze liefde.
Addendum
Omdat het door omstandigheden voor een van de dichters niet mogelijk was de gedichten in de bundel zelf te signeren, is ervoor gekozen om een separaat addendum te maken met de signatuur van beide dichters. Dit addendum draagt hetzelfde oplagenummer als de bundel.
Stefan Hertmans
Stefan Hertmans (Gent, 1951) publiceerde romans, poëzie, essays, teksten voor theater en korte verhalen. Hij won vele literaire prijzen en twee van zijn poëziebundels werden genomineerd voor de VSB-poëzieprijs. In 2019 werd zijn gehele oeuvre bekroond met de Constantijn Huygens-prijs.
Hertmans werkte mee aan tijdschriften zoals Raster, De Revisor, Het Moment, NWT, Yang, Dietsche Warande & Belfort, Poëziekrant en Parmentier. Hij was redacteur van het Nederlandse tijdschrift De Gids, recenseerde voor dagblad De Morgen en schreef de boekenbijlage van De Standaard. In Nederland publiceerde hij in Trouw.
Vertalingen van zijn gedichten en verhalen verschenen onder andere in het Frans, Spaans, Italiaans en Duits.
Voor uitgebreidere informatie over Mischa Andriessen: zie onder de tab ‘Links’
Mischa Andriessen
Mischa Andriessen (Apeldoorn, 1970) is dichter, schrijver en recensent. Hij publiceerde zes dichtbundels en een verhalenbundel. Voor zijn debuutbundel Uitzien met D (2008) kreeg hij de C. Budding’ Poëzieprijs. Huisverraad (2012) werd bekroond met zowel de J.C. Bloemprijs als het Charlotte Köhlerstipendium. In 2024 verscheen Pieta, het laatste deel van een drieluik over de liefde. Eraan vooraf gingen de bundels Winterlaken (Awater Poëzieprijs 2019) en Het Drogsyndicaat (Jan Campert-prijs 2021).
Naast dichter is Andriessen docent aan de Schrijversvakschool en schrijft hij voor verschillende media over beeldende kunst en muziek.
In zijn poëzie verkent hij op een verstilde toon en een precieze, soms bedrieglijk sobere woordkeus hele existentiële thema’s als vergankelijkheid, verlies en het zoeken naar verbinding. Muziek, het muzikale, speelt daarbij altijd een belangrijke rol.
Voor uitgebreidere informatie over Mischa Andriessen: zie onder de tab ‘Links’
