René Bakker vertelt het verhaal van de Atalanta Pers aan de hand van de vele ontmoetingen in de afgelopen 45 jaar en maakt daarbij gebruik van wat hij zoal in het archief van de pers tegenkwam.
Introductie
In 2023 werd met het Huis van het Boek (voorheen Museum Meermanno genaamd) overeengekomen om het archief van de Atalanta Pers aldaar onder te brengen. De overdracht zou in de loop van 2024 moeten worden afgerond.
Het doornemen, inventariseren en opruimen van een archief kent dezelfde problemen als die bij een zolderopruiming of het opschonen van een boekenkast. Het kost enorm veel tijd en levert als je niet uitkijkt weinig of geen positief resultaat, omdat ‘opruimen’ (= wegdoen) in de praktijk graag een synoniem wordt van ‘verplaatsen’.
In ons geval was het een geruststellende gedachte om te beseffen dat dit ‘verplaatsen’ juist de bedoeling was van de hele onderneming die we waren aangegaan. Dat nam uiteraard niet weg dat de totale inhoud van het archief door onze handen moest gaan. Bij elk archiefstuk moest worden beoordeeld of het zinvol, geoorloofd of wenselijk was om het te bewaren en over te dragen. Een uitermate tijdrovende en soms ook wel confronterende bezigheid. Niet alleen is het lastig te beseffen dat dit alles verleden tijd is, maar ook dat je definitief afstand doet van dit materiaal. Dat bracht me ertoe om er in de strijd tegen het vergeten een volgend web exposé aan te wijden. Het zou niet alleen betekenen dat ik op deze manier toch iets zou kunnen ‘bewaren’ van alles wat de deur uit zou gaan, maar ook dat ik de verhalen die sommige archiefstukken bij me opriepen, zou kunnen delen met hen die in al die jaren de Atalanta Pers volgen, uitgaven kopen, presentaties bezoeken, kortom met allen die de pers een warm hart toedragen. Maar hoe dit vorm te geven?
Toen ik die talloze archiefstukken door mijn handen liet gaan, drong het langzamerhand tot me door dat de geschiedenis van de Atalanta Pers eigenlijk een verhaal is van de vele mensen die we in de loop der jaren ontmoetten: schrijvers, beeldend kunstenaars, verzamelaars, enthousiastelingen van velerlei soort. Vandaar dat ik besloot om het verhaal van deze derde webexpositie, dit derde webexposé, te vertellen aan de hand van de ontmoetingen met hen, na te gaan wat zij voor de Atalanta Pers betekenden en tot welke uitgaven die ontmoetingen hebben geleid.
Het verhaal van de vele ontmoetingen zal in de loop van 2024 deel voor deel tot een samenhangend geheel worden opgebouwd.
Ontmoetingen dus. Ik nodig u uit.
16 - Vier galeristen
Als liefhebber van de kunsten zijn galeries altijd vertrouwde en graag bezochte plekken voor ons geweest. We keken veel en met plezier en als het kon kochten we natuurlijk ook kunst aan.
...
17 - Henri Plaat en Oey Tjeng Sit
Zoals ik in de vorige aflevering al vertelde, ontmoette ik bij galerie Asselijn in Amsterdam enkele beeldend kunstenaars tegen die ik niet alleen uitnodigde om aan een uitgave mee te werken,...
18 - En niet te vergeten...
Er zijn al veel ontmoetingen beschreven, namen genoemd. In sommige gevallen ben ik misschien te uitvoerig geweest, in andere te beknopt. Zeker is in elk geval dat er nog veel namen, van...