Evi Aarens (2000)
Evi Aarens is geboren en opgegroeid in Londen als dochter van een Engelse moeder en een Nederlandse vader. Na haar eindexamen op een kostschool in Wales is ze een studie antropologie begonnen aan de Universiteit van Cambridge.
In 2016 begon ze als een klein protest tegen de Brexit in het Nederlands te schrijven, de taal van haar vader. Wat ze voorzichtig begon, is inmiddels uitgegroeid tot een 211 gedichten tellende sonnettencyclus die onder de titel Disoriëntaties zal verschijnen.
Deze bundel zal de eerste van vijf boeken zijn die samen de Europa-pentologie moeten vormen. Een lang gedicht in canto’s, getiteld Fausta, zal het tweede boek zijn. Daarna zullen nog drie romans volgen.
Atalanta Pers heeft de eer om op verzoek van Evi Aarens een bundel uit te brengen waarin zowel het eerste deel van Disoriëntaties als dat van Fausta zijn opgenomen,
het eerste onder de titel Ik ga naar buiten om de tuin te zien; het tweede onder de titel De tijd is daar.
Over de bundel
Vragen kleine, onzekere tijden niet om grote, vormvaste poëzie? Dit is de vraag die Evi Aarens, een jonge in Engeland opgegroeide dichter, zich stelde. Het antwoord op die vraag geeft ze in een 211 gedichten tellende sonnettencirkel, waarin grote verhalen worden verteld over onze plaats in het onmeetbare en onneembare universum. Haar inzet is hoog: beginnend bij het ontstaan van de mens en de verbeelding neemt ze de lezer mee door de geschiedenis en probeert ze hem deelgenoot te maken van de keuzes die mensen maken op zoek naar een betekenisvol leven.
In de overtuiging dat wij behoefte hebben aan nieuwe verhalen over wat het betekent mens te zijn, voert Evi Aarens de lezer in een lange reeks sonnetten mee op een fascinerende leestocht die van begin tot eind boeit.
Waarom begint een in Londen opgegroeid meisje op 16-jarige leeftijd gedichten te schrijven in haar tweede taal, het Nederlands? Waarom kiest zij daar een traditionele vorm voor? Waarom wandelen er personen uit de klassieke oudheid en uit de moderne literatuur in rond?
Opnieuw vragen. Ze bleven hangen na de voltooiing van Disoriëntaties en vormden de aanleiding om verder te schrijven. Het zal Fausta gaan worden, een lang gedicht in canto’s, een poging om naast het individuele huis dat iedereen bewoont ook een woning in de taal te bouwen, een woning waarin iedereen zich thuis zou kunnen voelen.
De bundel Disoriëntaties is af; de voltooiing van Fausta zal nog enkele jaren schrijfwerk gaan kosten.
Atalanta Pers is trots u een boek te kunnen presenteren met uit beide bundels het belangrijke eerste deel. Het boek is vormgegeven als spiegelbundel, wat betekent dat beide delen in dezelfde band zijn gevat, maar gelezen kunnen worden door het boek om zijn horizontale as te draaien. Het boek heeft dan ook twee betitelde voorplatten. Beide delen van het boek worden gescheiden door een apart katern, waarin – ook hier gespiegeld – op allebei de bundels een toelichting door de auteur is opgenomen, beide door haar gesigneerd.
